Zeeuwse landschappen in Siberië

Door Roel Sikkema

Al jaren is het vlakke Zeeuwse landschap de voornaamste inspiratiebron voor Adri Geelhoed. Hij laat dat landschap bij voorkeur zien in panoramisch opgezette schilderijen, in heldere kleuren, met strakke lijnen en grote vlakken. Enkele recente landschappen bestaan uit meerdere delen die samen het kunstwerk vormen. De gedachte daarachter is dat je het landschap vaak niet in een keer in je opneemt, maar fragmentarisch. Tegelijkertijd is het toch een geheel.

Geelhoed maakt meestal ter plaatse schetsen in potlood en kleurpotlood die hij in zijn atelier uitwerkt tot schilderijen in acryl.

Zijn werk doet in de verte wel wat denken aan dat van zijn Groningse collega Gertjan Scholte-Albers. Ook hij schildert langwerpige panoramische doeken, maar zijn werkwijze is heel anders dan die van Geelhoed. Scholte-Albers heeft zijn materialen in een fietskar gestopt en rijdt daarmee naar de plaatsen waar hij wil schilderen, wat hij steeds in de openlucht doet. Stilistisch zijn er grote verschillen tussen Geelhoed en Scholte-Albers.

Opbouw

Beide kunstenaars horen tot een groep van veertien Nederlandse schilders van wie tot 22 augustus werk hangt in het Museum voor Schone Kunsten van de Siberische stad Kemerovo. Onder de titel ‘Landscapes of Holland’ heeft de Haagse architect Peter van der Toorn Vrijthoff, die voorzitter is van een stichting die culturele contacten met Kemerovo onderhoudt, deze tentoonstelling georganiseerd. De contacten met deze stad dateren uit de jaren twintig van de vorige eeuw, toen de Nederlandse architect Johan van Loghem meehielp met de opbouw van de stad. Enkelen van de veertien kunstenaars zijn momenteel in Kemerovo, waar ze workshops geven aan studenten van de plaatselijke kunstacademie.
Meer info: keben.livejournal.com